اولین تنظیمات دوربین پس از خرید

دوربین عکاسی و فیلمبرداری با تنظیمات دوربین کارخانه به دست شما می‌رسد. بنابراین برای شروع بهتر است با تنظیمات دوربین آشنا شوید و بعضی تغییرات را روی آن اعمال کنید.

آماده کردن بدنه‌ی دوربین

بند دوربین را به بدنه‌ی آن وصل کنید. این کار در همان اولین استفاده‌های شما ضروری است چرا که هم به وجود آن عادت می‌کنید و هم از افتادن دوربین و سر خوردن و آسیب دیدن آن جلوگیری می‌شود.

تاریخ و ساعت

پس از روشن کردن دوربین، یک دوربین حرفه‌ای ابتدا از شما می‌خواهد تاریخ و ساعت را مشخص کنید. اگر تاریخ و ساعت مشخص و صحیح به دوربین بدهید هنگام ذخیره‌سازی اطلاعات برای مرتب کردن فایل‌های تصویر و فیلم راحت‌تر خواهید بود.

تنظیمات دوربین خودکار

اگر تنظیمات دوربین را روی حالت اتوماتیک بگذارید بسیاری از تنظیمات دوربین در مطلوب‌ترین حالت ممکن به صورت خودکار قرار می‌گیرند. این حالت در اکثر دوربین‌ها با رنگ سبز مشخص شده.

شاتر

دکمه‌ی شاتر را پیدا کنید و ببینید حالت نیمه‌راه شاتر کجاست. در این حالت شاتر این پیام را به دوربین می‌دهد که شما در حال عکاسی هستید و روی سوژه‌ی خاصی در مرکز عدسی متمرکز می‌شود. اگر تنظیمات دوربین را روی حالت اتوماتیک قرار داده باشید در این حالت خود دوربین نور و تنظیمات فوکوس را انجام می‌دهد و شما با فشار دادن بیشتر شاتر می‌توانید عکس صحنه‌ی مقابل را داشته باشید.

فلاش دوربین

اکثر دوربین‌ها در حالت خودکار تصمیم می‌گیرند که در صحنه‌ی روبروی دوربین چه میزان نور لازم است و آیا فلاش را باید روشن کرد یا خیر. ولی این تصمیم غالبا با خود عکاس است که آیا تصویر روشنی در یک غروب می‌خواهد و یا نور طبیعی را ترجیح می‌دهد. حتی در نور زیاد مثلا ظهرها فلاش می‌تواند سایه‌هایی که روی صورت سوژه می‌افتد را حذف کند بنابراین فلاش را بهتر است از حالت خودکار خارج کنید و برای هر بار عکاسی تصمیم بگیرید که فلاش روشن باشد یا خاموش.

تمییز کردن لنز

همیشه قبل از هر بار عکاسی، از تمییز و بدون لکه یا گرد و غبار بودن لنز دوربین اطمینان حاصل کنید. اگر لنز کثیف باشد تصویر شما قطعا کیفیت پایینی خواهد داشت و باعث پشیمانی شما بعد از دیدن تصویر نهایی می‌شود.

تنظیم دهانه (روزنه یا Aperture)

اپرچر یا دهانه همچون مردمک چشم برای یک دوربین عکاسی است. اندازه‌ی کوچکی یا بزرگی آن را دیافراگم تغییر می‌دهد و شما می‌توانید از طریق بزرگ و کوچک کردن تیغه‌های آن میزان نوری که سنسور دریافت می‌کند را کنترل کنید. تمام لنزها دارای اپرچر هستند و می‌توان اندازه‌ی آن را انتخاب کرد. تنظیمات اپرچر معمولا با حرف f مشخص می‌شوند. روزنه‌هایی با f/2.8 و f/1.4 معمولا عریض محسوب می‌شوند و گشایش بیشتری دارند و نور بیشتری را عبور می‌دهند. ولی روزنه‌هایی با ضریب بالاتر مثل f/11 و f/16 گشایش کمتری دارند، تنگ‌تر هستند و نور کمتری را عبور می‌دهند.

اندازه‌ی این روزنه به شما در عمق بخشیدن به تصویر کمک می‌کند. هر چه دهانه کوچک‌تر باشد، مثلا اپرچر ب ضریب f/2.8، عمق تصویر در سوژه‌ی فوکوس شده بیشتر خواهد بود.

سرعت شاتر

زمان نوردهی به سرعت شاتر بستگی دارد. میزان و مدت زمان تابش نوری که از روزنه عبور کرده و به سنسور می‌تابد را می‌توان با تغییر سرعت شاتر تغییر داد. اغلب این یک رابطه‌ی معکوس است به این صورت که با افزایش سرعت شاتر زمان نوردهی کاهش می‌یابد و بالعکس. اگر سرعت شاتر را افزایش دادید ولی می‌خواهید تصویر همچنان روشن باشد می‌توانید دهانه‌ی روزنه را گشادتر کنید تا مقدار بیشتری نور در زمان مشخص شده به سنسور بتابد.

اگر می‌خواهید سرعت شاتر پایین باشد و زمان نوردهی بیشتر باشد ولی تصویر شما بالانس نوری خوبی ندارد می‌توانید با تنگ کردن دهانه یا اپرچر میزان نور ورودی به سنسور را کاهش دهید.

فاصله‌ی کانونی

لنزها با توجه به فاصله‌ی کانونی به دو دسته تقسیم می‌شوند. برخی لنزها دارای فاصله‌ی کانونی متغییر هستند که لنز زوم نامیده می‌شوند و معمولا یک بازه‌ی عددی روی لنز زوم بازه‌ی فاصله‌ی کانونی یعنی حداکثر و حداقل میزان باز شدن تیغه‌های اپرچر را نشان می‌دهد. برخی لنزها فاصله‌ی کانونی ثابتی دارند که به آن‌ها لنز فیکس یا پرایم نیز گفته می‌شود.

عکاسان حرفه‌ای برای خرید دوربین به بیشترین عدد بازده توجه می‌کنند. هر چه عدد ماکزیمم بیشتر باشد اپرچر با قطر بیشتری خواهند داشت و تصویری وایدتر خواهند گرفت.

فرمول اعدادی که در ضریب‌های به عنوان مثال f/2.8 و f/11 قرار دارند از معادله‌ی تقسیم فاصله‌ی کانونی (F) بر قطر اپرچر (D) بدست می‌آید. به این صورت، یک فاصله‌ی کانونی ۵۰ میلی‌متری با قطر اپرچر ۲۵ میلی‌متر ضریب ۲ را ایجاد می‌کند و یک فاصله‌ی کانونی ۷۰ ضریب ۲.۸ را به ما می‌دهد.

هر چه فاصله‌ی کانونی بیشتر باشد روزنه کوچک‌تر و نوردهی کمتر ولی عمق تصویر بیشتر خواهد بود. در مثال ما، فاصله‌ی کانونی ۷۰ میلی‌متری نوردهی کمتری به سنسور دارد ولی عمق تصویر نسبت به تصویر با فاصله‌ی کانونی ۵۰ میلی‌متر بیشتر است. برای جبران نور می‌توان از فلاش زدن و یا تنظیم سرعت شاتر استفاده کرد.

برای خرید دوربین ازر ما کلیک کنید.